Ders, Yönetim Bilimleri Anabilim Dalı doktora programında ikinci dönem içinde üç saat kredilidir.
Dersin Konusu
Ders, kamu iktidarını siyasal ve yönetsel karar verme sürecinde kullanma olgusunu incelemektedir. Kamu yönetimi, genelde, yönetimin amaç ve politika boyutunu incelemeye ya çok az yer vermekte ya da bu boyuta hiç değinmemektedir. Bu durum, bir ölçüde 19. yüzyıl sonlarında temel ilke olarak benimsenmiş olan siyaset-yönetim ayrılığı ilkesinin sonuçlarından biri olarak da değerlendirilebilir. Batı, özellikle ABD yazınında kamu yönetiminin amaç-politika boyutu, ikinci dünya savaşından “siyaset bilimi” içinde ayrı bir inceleme alanı olarak öne çıkmış, “kamu yönetimi disiplini”yle 1970’li yıllardan başlayarak yeni sağ düşüncenin öncülüğünde yakınlaşmıştır.
Günümüzde kamu politikasında egemen kuramsal yaklaşımlar, bir yandan kamu yönetiminde değişimi getirirken, bir yandan da reformların uluslararası sistem içindeki yerlerine odaklanmıştır. Bu alandaki çözümlemeler çeşitli kuramsal yaklaşımlar aracılığıyla açıklanabilir.
Dersin Amacı
Ders, kamu politikasını farklı siyasal kuramsal yaklaşımlara göre incelemenin araç ve yollarını öğretmeyi amaçlamaktadır. Bu farklı siyasal yaklaşımların nasıl kamu politikasının analizinde kullanılacağı dersin bir başka amacıdır. Derste, somut kamu politikaları örnekleri üzerinden her bir kuramsal yaklaşımın uygulamalarına değinilecektir.
Dersin Yöntemi
Ders sunma-tartışma-uygulama ağırlıklı yürütülmektedir. Her öğrenci, konulara aşağıdaki kaynaklar eliyle önceden hazırlanmakla ve bu hazırlığını ilgili kaynakların temel savlarını kısaca özetleyen bir yazılı metin hazırlamakla yükümlüdür. Bu çalışma, en geç dersten bir gün önceki akşam saat 18.00’a kadar ders için oluşturulacak olan elektronik posta grubuna (KPA_2012) gönderilmelidir. Derste, her öğrencinin okuduğu konular mevcut yazılı metinlerin temelinde sınıf tartışmasıyla işlenmektedir.
Her dersin başında, daha önceden belirlenecek bir takvim çerçevesinde, o haftanın sorumlu öğrencisi tarafından on dakikayı aşmayacak şekilde haftanın güncel siyasal-yönetsel olaylarına ilişkin kısa bir sunuş yapılacaktır.
Her öğrenci bir dönem sonu ödevi hazırlamak ve bu araştırmasının bulgularını sınıfa sunmanın yanı sıra yazılı olarak teslim etmekle yükümlüdür. Seçilecek dönem ödevine ilişkin üç sunuş yapılacaktır. Sunuşlar ile ilgili ayrıntılı bilgi derste öğrencilere verilecektir.
1. Dönem Başı Sunuşu: Seçilen kamu politikasının gerekçelendirilmesi ve yapılacak araştırmanın sınırlarının çizilmesi.
2. Vize Sunuşu: Gerçekleştirilecek alan araştırmasına ait sorular, yöntem, seçilen yaklaşımın ve politika sürecinin tanımlanması.
3. Dönem Sonu Sunuşu: Kamu politikasının analizinin yapılması.
Dönem ödevi 8000 – 10.000 kelime arasında olmalıdır. Başarılı bulunan öğrenci dönem ödevleri bir araya toplanarak CD ve yazılı çıktı olarak, kitap formunda çoğaltılacaktır.
Değerlendirme
Dönem sonu değerlendirmesi, derse katılım, dönem içi hazırlık ve sunular, dönem ödevi sunuşları ve raporu temelinde yapılacaktır.
Dersin Genel Planı
I. Kamu Politikası ve Kamu Politikası Analizi Nedir?
II. Kamu Politikası Analizi Disiplini ve Disiplinin Diğer Ülkelerdeki Gelişimi
1. Amerika Birleşik Devletleri
2. Batı Avrupa
3. Üçüncü Dünya Ülkeleri
III. Kuramsal Yaklaşımlar
1. Çoğulcu Yaklaşım
2. Elitist Yaklaşım
3. Korporatist Yaklaşım
IV. Kamu Politikası Süreci: Politika Döngüsü
1. Gündem Belirleme ve Politikanın Oluşturulması
2. Politikanın Uygulanması
3. Politikanın Değerlendirilmesi
V. Karar
1. Karar Verme
2. Karar Vermeme
VI. Çıkar Odaklı Analiz
1. Ağlar
2. Savunmanlık
VII. Karşılaştırmalı Kamu Politikaları
1. Karşılaştırmalı Analiz
2. Politika Transferi
VIII. Türkiye’de Kamu Politikası Analizi
Okuma Listesi
I. Kamu Politikası ve Kamu Politikası Analizi Nedir?
ANDERSON, James E., Public Policymaking: An Introduction, 7. Ed., Wadsworth, Boston, 2011, s.1‐18.
DYE, Thomas R., Understanding Public Policy, Longman, 13. Ed, 2011, s.1-10.
BIRKLAND, Thomas A., An Introduction to the Policy Process. Theories, Concepts, and Models of Public Policy Making, 2. Ed., M.E. Sharpe, New York, 2005, s.1-24.
SMITH, Kevin B., C. W. Larimer, The Public Policy Theory Primer, Westview Press, 2009, s.1‐25.
HILL, Michael, The Policy Process in the Modern State, Third Edition, Prentice Hall, London, 1997, s.1‐27.
BARDACH, Eugene, A Practical Guide for Policy Analysis: The Eightfold Path to More Effective Problem Solving, CQ Pres, 3. Ed., Washington, 2009.
DROR, Yehezkel, “Policy Analysts: A New Professional Role in Government Service”, Public Administration Review, 27/3, 1967, s.197‐203.
ÇEVİK, Hasan Hüseyin, S. Demirci, Kamu Politikası: Kavramlar, Aktörler, Süreç, Modeller, Analiz, Karar Verme, Seçkin Yayınları, Ankara, 2008.
II. Kamu Politikası Analizi Disiplini ve Disiplinin Diğer Ülkelerdeki Gelişimi
1. Amerika Birleşik Devletleri
DELEON, Peter, “The Historical Roots of the Field”, Michael Moran vd. (ed.), The Oxford Handbook of Public Policy, Oxford University Press, Oxford, 2006, s.39-57.
ALLISON, Graham, “Emergence of Schools of Public Policy: Reflections by a Founding Dean”, Michael Moran vd. (ed.), The Oxford Handbook of Public Policy, Oxford University Press, Oxford, 2006, s.58-79.
ÇELİK, F. Eda, “Çalışma Alanı Olarak Kamu Politikası: Tarihsel ve Düşünsel Kökler Üzerine”, Amme İdaresi Dergisi, 41/3, 2008, s.41-72.
2. Batı Avrupa
PARSONS, Wayne, “Policy Analysis in Britain”, Frank Fischer vd. (ed.), Handbook of Public Policy Analysis Theory. Politics and Methods, CRC Press, New York, 2007, s.537‐552.
SARETZKI, Thomas, “The Policy Turn in German Political Science”, Frank Fischer vd. (ed.), Handbook of Public Policy Analysis Theory. Politics and Methods, CRC Press, New York, 2007, s.587‐602.
SMITH, Andy, “Public Policy Analysis in Contemporary France: Academic Approaches, Questions and Debates”, Public Administration, 77/1, 1999, s.111–131.
3. Üçüncü Dünya Ülkeleri
MATUR, Navdeep, Kuldeep Mathur,“Policy Analysis in India: Research Bases and Discursive Practices”, Frank Fischer vd. (ed.), Handbook of Public Policy Analysis Theory. Politics and Methods, CRC Press, New York, 2007, s.603‐616.
MO, Changhwan, “Korean Policy Analysis: From Economic Efficiency to Public Participation”, Frank Fischer vd. (ed.), Handbook of Public Policy Analysis Theory. Politics and Methods, CRC Press, New York, 2007, s.617‐624.
III. Kuramsal Yaklaşımlar
ANDERSON, James E., Public Policymaking: An Introduction, 7. Ed., Wadsworth, Boston, 2011, s.18-35.
DYE, Thomas R., Understanding Public Policy, Longman, 13.Ed, 2011, s.11-27.
SIMON, Christopher A., Public Policy. Preferences and Outcomes, Longman, 2. Ed., 2010, s.18-36.
HILL, Michael, The Policy Process in the Modern State, Prentice Hall, 3. Ed., Londra, 1997, s.28-98.
KRAFT, Michael E., Scott R. Furlong, Public Policy. Politics, Analysis, And Alternatives, CQ Press, 2010, s.64-95.
BIRKLAND, Thomas A., An Introduction to the Policy Process. Theories, Concepts, and Models of Public Policy Making, 2. Ed., M.E. Sharpe, New York, 2005, s.63-95.
1. Çoğulcu Yaklaşım
DAHL, R. A., “The Concept of Power”, Behavioural Science, 2, s.201-215.
DAHL, “A Critique of the Ruling-Elite Model”, American Political Science Review, 52, s. 463-469.
DAHL, Who Governs?, Yale University Pres, 1961.
2. Elitist Yaklaşım
MILLS, C. Wright, İktidar Seçkinleri, Bilgi Yayınevi, 1974.
ARSLAN, Rıza, Elitizm Teorisi ve Teorisyenleri, Dora Yayınları, Bursa, 2010.
3. Korporatist Yaklaşım
BIRNBAUM, Pierre, “The State Versus Corporatism”, Politics & Society, 11/4, 1982, s.477-501.
SAVINO, David M., “The Failure of Corporatism in Twenty-First Century America”, Franklin Business & Law, 4, 2011, s.1-8.
IV. Kamu Politikası Süreci: Politika Döngüsü
ANDERSON, James E., Public Policymaking: An Introduction, 7. Ed., Wadsworth, Boston, 2011, s. 83-320.
DYE, Thomas R., Understanding Public Policy, Longman, 13.Ed, 2011, s.28-53.
KNOEPFEL, Peter, Corinne Larrue, Frédéric Varone, Michael Hill, Public Policy Analysis, Policy Press, Bristol, 2007, s.111-270.
HOWLETT, Michael, M. Ramesh, Anthony Perl, Studying Public Policy. Policy Cycles & Policy Subsytems, Oxford University Pres, 3. Ed., Canada, 2009, s.110-196.
SIMON, Christopher A., Public Policy. Preferences and Outcomes, Longman, 2. Ed., 2010, s.71-144.
PETERS, B. Guy, American Public Policy Promise & Performance, 8. Edition, CQ Press, Washington, 2010, s.63-200.
PARSONS, Wayne, Public Policy: An Introduction to the Theory and Practice of Policy Analysis, Edward Elgar, Cambridge, 1995, 461-490 ve 542-568.
KAPTI, Alican (Ed.),Kamu Politika Süreci, Seçkin Yayıncılık, Ankara, 2011.
1. Gündem Belirleme ve Politikanın Oluşturulması
MAJONE, Giandomenico, “Agenda Setting”, Michael Moran vd. (ed.), The Oxford Handbook of Public Policy, Oxford University Press, Oxford, 2006, s.228-250.
COBB, R.W, Ross, J., Ross, M.H., “Agenda Building as a Comparative Political Process”, The American Political Science Review, 70/1, 1972, s.126-138.
KINGDON, John W., Agendas, Alternatives and Public Policies, 2. Ed., New York, 1995.
2. Politikanın Uygulanması
HILL, Michael, Peter Hupe, Implementing Public Policy, Sage Pub., 2. Ed, 2010.
3. Politikanın Değerlendirilmesi
EKİCİ, Birol, M. Çelik, “Düzenleyici Etki Analizi: Analiz Süreci ve Uygulama”, Amme İdaresi Dergisi, 40/1, 2007, s.135-158.
BAYRAMOĞLU, Sonay, “Düzenleyici Etki Analizi: Yasamayı Erksizleştirme Aracı”, Memleket Siyaset Yönetim, 2, 2006, s.94-110.
TEPAV, Düzenleyici Etki Analizi Rehberi, (Internet Kaynağı)
DPT, Politika Değerlendirmesi, Sosyal Planlama Başkanlığı, Ankara, 1989.
V. Karar
PARSONS, Wayne, Public Policy: An Introduction to the Theory and Practice of Policy Analysis, Edward Elgar, Cambridge, 1995, s.245-455.
HOWLETT, Michael, M. Ramesh, Anthony Perl, Studying Public Policy. Policy Cycles & Policy Subsytems, Oxford University Pres, 3. Ed., Canada, 2009, s.139-158.
1. Karar Verme
ONARAN, Oğuz, Örgütlerde Karar Verme, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları No: 321, Ankara, 1975.
SIMON, Herbert A., “Örgütlü Davranışta Ussallık” (Çev. Kemali Saybaşılı), Kemali Saybaşılı (der.) Siyaset Biliminde Temel Yaklaşımlar , Doruk Yay., Ankara, 1999, s.201‐216.
LINDBLOM, Charles E., “El Yordamıyla Amaçları Gerçekleştirme Bilimi”, (Çev. Şinasi Aksoy), Kemali Saybaşılı (der.) Siyaset Biliminde Temel Yaklaşımlar, Doruk Yay., Ankara, 1999, s.217‐245.
ETZIONI, Amitai, “Bağdaştırıcı Yaklaşım: Karar Almada ‘Üçüncü’ Seçenek” (Çev. Şinasi Aksoy), Kemali Saybaşılı (der.) Siyaset Biliminde Temel Yaklaşımlar, Doruk Yay., Ankara, 1999, s.259‐280.
2. Karar Vermeme
BACHRACH, Peter, Marton S. Baratz, “Two Faces of Power”, American Political Science Review, 56/4, 1962, s.947‐952.
BACHRACH, P., Baratz M. S., Power and Poverty: Theory and Practice, Oxford University Press, New York, 1970.
LUKES, Steven, Power: A Radical View, Basingstoke, Palgrave Macmillan, 2005.
VI. Çıkar Odaklı Analiz
1. Ağlar
ADAM, Silke, Hanspeter Kriesi, “The Network Approach”, Paul A. SABATIER (ed.), Theories of the Policy Process, Boulder (Colo.), Westview Press, 2. Ed., 2007, s.129-154.
RHODES, R.A.W., “Policy Network Analysis”, Michael Moran vd. (ed.), The Oxford Handbook of Public Policy, Oxford University Press, Oxford, 2006, s.425-447.
ÜSTÜNER, Yılmaz, “Kamu Yönetimi ve Ağ Yaklaşımları”, Kamu Yönetiminde Yeni Vizyonlar, Bekir Parlak (Ed.), Turhan Kitabevi, Ankara, 2008, s.63-89.
ÇORBACIOĞLU, Sıtkı, “Kamu Politikası Analizinde Görünmez Üniversite: Altı Bilim Adamı Arasındaki Bilişsel ve Sosyal Ağbağ”, Amme İdaresi Dergisi, 41/4, 2008, s.23-48.
2. Savunmanlık
SABATIER, Paul A., Christopher M. Weible, “The Advocacy Coalition Framework : Innovations and Clarifications, Paul A. SABATIER (ed.), Theories of the Policy Process, Boulder (Colo.), Westview Press, 2. Ed., 2007, s.189-220.
KÜBLER, Daniel, “Understanding Policy Change with the Advocacy Coalition Framework: An Application to Swiss Drug Policy”, Journal of European Public Policy, 8/40, 2001, s.623-641.
VII. Karşılaştırmalı Kamu Politikaları
1. Karşılaştırmalı Analiz
LODGE, Martin, “Comparative Public Policy”, Frank Fischer vd. (ed.), Handbook of Public Policy Analysis Theory. Politics and Methods, CRC Press, New York, 2007, s.273-288.
HOPPE, Robert, “Applied Cultural Theory: Tool for Policy Analysis”, Frank Fischer vd. (ed.), Handbook of Public Policy Analysis Theory. Politics and Methods, CRC Press, New York, 2007, s.289-308.
ELİÇİN-ARIKAN, Yeşeren, “Avrupalılaşma: Kavramsal Bir Çerçeve”, Kamu Yönetiminde Yeni Vizyonlar, Bekir Parlak (Ed.), Turhan Kitabevi, Ankara, 2008, s.123-148.
MENY, Yves, Pierre Muller, J.L.Quermonne, Adjusting to Europe. The Impact of the European Union on National Institutions and Policies, Routledge, New York, 1996.
2. Politika Transferi
DOLOWITZ, David P., Rob Hulme, Mike Nellis, Fiona O’Neill, Policy Transfer and British Social Policy, Open University Pres, Buckingham, 2000.
DOLOWITZ, David, David Marsh, “Who Learns What from Whom: A Review of the Policy Transfer Literatute”, Journal of Political Studies, XLIV, 1996, s.343‐357.
DOLOWITZ, David, David Marsh, “Learning from Abroad: The Role of Policy Transfer in Contemporary Policy-Making”, Govenance, 13/1, 2000, s.5-23.
SOBACI, Mehmet Zahid, İdari Reform ve Politika Transferi–Yeni Kamu İşletmeciliğinin Yayılışı, Turhan Kitabevi, Ankara 2009, s.59‐94.
ROSE, Richard, “What is Lesson-drawing?”, Lesson-drawing in Public Policy. A Guide to Learning across Time and Space, Chatman Publishers, New Jersey, 1993, s.19-50.
PETERS, B. Guy, “Policy Transfers Between Governments: The Case of Administrative Reforms”, West European Politics, 20/4, 1997, s.71-88.
VIII. Türkiye’de Kamu Politikası Analizi
YILDIZ, Mete, M. A. Demircioğlu, C. Babaoğlu, “Teaching Public Policy to Undergraduate Students: Issues, Experiences, and Lessons in Turkey”, Journal of Public Affairs Education, 17/3, 2011, s.343–365.
AKDOĞAN, A. Argun, “Türkiye’de Kamu Politikası Disiplininin Tarihsel İzleri”, Filiz Kartal (Ed.), Türkiye’de Kamu Yönetimi ve Kamu Politikaları, TODAİE Yayınları, Ankara, 2011, s.75-98.
SEZER, Mustafa Serdar, Mete Yıldız, “Türkiye’de Bir Kamu Politikası Sorunu Olarak Yabancı Doktor İstihdamı: Avustralya, Birleşik Krallık Ve Kanada Örnekleri”, Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11/3, 2009, s.43-78.
