7870005 , Gazi Üniversitesi, Kamu Politikaları Tezsiz Yüksek Lisans Programı, 2013-2014 Bahar Dönemi Yrd. Doç. Dr. Hasan Engin Şener Ofis: Yıldırım Beyazıt Üniversitesi, İşletme Fakültesi, Cinnah Cd. No: 16, Oda: 309 Tel: (0-312) 466 75 33 - 3542 Web:www.enginsener.com/kpe e-Mail:hasan@enginsener.com
Dersin temel amacı, Kamu Politikaları ve Etik konularını geniş bir perspektiften tartışmaktır. Bu bağlamda dersin amacı, öğrencilerin disiplinlerarası bir perspektiften (bilim felsefesi, siyaset felsefesi, hukuk, ekonomi, siyaset bilimi, kamu yönetimi vb.) kamu politikaları ve etik alanını betimlemesine, anlamasına ve açıklamasına yardımcı olmaktır.
Dersin hedefleri şunlardır:
Temel kavramların farklı anlamalarını açıklamak ve her tanımın farklı bir perspektifi ifade ettiğini kavramak,
Değer yüklü önermelerle görgül önermeler arasındaki farkı anlamak ve etik konusunun değer yüklü önermeler içerisinde yer aldığını kavramak,
Siyasa (policy, yönelti) bilimlerinin doğuşunu açıklamak ve kamu politikaları analizinin doğuşunda yer alan normları tartışmak,
Kamu politikaları sürecini açıklamak ve etik ile ilişkilendirmek,
Günümüzde yaygın olan “yeni” yaklaşımları, savunduğu değerler ve politikalar bağlamında açıklamak,
Etik ve yolsuzlukla mücadele ile ilgili politikaları incelemek ve tartışmak.
Değerlendirme Şekli
Özetler: Her hafta veya iki haftada bir, 1 sayfalık özet ve/ya eleştirel makale değerlendirmesi. Metinler, en fazla bir sayfa uzunluğunda olmalı ve bilgisayarda yazılmalıdır. 1 satır aralığı ve 12 puntolu Time New Roman tercih edilmelidir. Sayfa yapısının boyutları her taraftan (sol, sağ, üst ve alt) 2,5 cm olmalıdır. Yazara ait olmayan / doğrudan alıntılar tırnak içinde ve italik olarak gösterilmelidir. Doğrudan alıntıların yüzdesi, %20’yi geçemez. (Bu amaçla iThenticate: Plagiarism Detection Software kullanılacaktır.) Tek bir kaynaktan yapılan doğrudan alıntı 40 kelimeyi aşamaz.
Final Başarı Notu: Özetler (%40) + Final Sınavı (%50) + Katılım (%10)
Nihai Başarı Notu: Vize Başarı Notu (%40) + Final Başarı Notu (%60)
Ders Planı ve Kaynaklar
1. Giriş
2. Kamu Kavramı
Meral Özbek (2004) Türkiye'de Kamu ve Kamusal Alan Kavramının Kullanımı, iç. Meral Özbek (Der.) Kamusal Alan (s.30-43), İstanbul: Hil.
3. Bilim Felsefesi: Normatif vs. Empirik Teori
Karl. R. Popper (1996) Bilim: Kestirimler, Çürütmeler. İsmet Berkan (çev.) iç., Cemal Güzel (Der.), Sağduyu Filozofu: Popper (s. 171-211), İstanbul: Bilim ve Sanat.
Russel Keat ve John Urry (1994) Bilim Olarak Sosyal Teori. Nilgün Çelebi (çev.) Ankara: İmge.
4. Siyaset Felsefesi Bağlamında Siyasa ve Etik
Evre, B. (2012) Modern Düşüncedeki Etik-Politik Değerlerin Haklılaştırılması Krizi: Dayatmacı Evrensellikten Davetkâr Evrenselliğe, Amme İdaresi Dergisi, 45 (1): 1-19.
Hasan Engin Şener (2006) Kant’a Göre Katil Zanlısına Arkadaşınızın Yerini Söylemek Neden Etiktir? Felsefe Ekibi Dergisi, Sayı 5, https://www.enginsener.com/kant/index.html
Sara Çelik (2008) Pragmatizm Pratik Bir Felsefe Seçme Yazılar: Peirce-James-Dewey, İstanbul: Doruk.
Türkeri, M. (Der. ve Çev.) (2013) Etik Kuramları, 2. Baskı, Ankara: Lotus.
5. Kamu Politikaları Analizinin Doğuşundaki Normatif Temel: Demokrasinin Politika Bilimleri
Fatma Eda Çelik (2008) Çalışma Alanı Olarak Kamu Politikası: Tarihsel ve Düşünsel Kökler Üzerine, Amme İdaresi Dergisi, 41(3) 41-72.
6. Kamu Politikaları Süreci, Karar Alma ve Değerler
Şener, H. E. (2013) Taylorizm ve Piyasa Bağlamında Kapitalist Yönetim Tekniklerinin Evrenselliği ve Nesnelliği, Amme İdaresi Dergisi, 46 (4), 93-106.
Mete Yıldız ve Mehmet Zahid Sobacı (2013) Kamu Politikası ve Kamu Politikası Analizi, iç. Mete Yıldız ve Mehmet Zahid Sobacı (Der.) (2013) Kamu Politikası: Kuram ve Uygulama (s.16-42) Ankara: Liberte.
Özer Köseoğlu (2013) Kamu Politikası Sürecinde Karar Verme Modelleri, iç. Mete Yıldız ve Mehmet Zahid Sobacı (Der.) (2013) Kamu Politikası: Kuram ve Uygulama (s.244-264) Ankara: Liberte.
Sevcan Güleç Solak ve Hatice Özkan Sancak (2012) Karar Verme Sürecinde Etik, iç. Özgür Önder ve Fatih Kırışık (2012) Kamu Yönetimi ve Siyaset Bilimde Karar Verme (s. 311-324), Ankara: Orion.
7. Yeni Kamu Yönetimi ve Sosyal Hakkaniyet
Ciğeroğlu, Mısra ve Özgür, Hüseyin (2011) H. George Frederickson ve Kamu Yönetimi Disiplinindeki Yeri, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 29, 279-290.
Özgür, Hüseyin (2003) Yeni Kamu Yönetimi Hareketi, iç. Muhittin Acar ve Hüseyin Özgür (Der.) Çağdaş Kamu Yönetimi – I (s. 183-224), Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
Özgür, Hüseyin (2009) Amerikan Yeni Kamu Yönetimi Hareketinin (YKYH) 40 Yıllık Serüveni: 1968 Minnowbrook Konferansından 2008’e YKYH’nin Dönüşümü, iç. Necat Akyıldız vd. (Derleyenler), 18. Yüzyıldan 21. Yüzyıla Kamu Yönetiminde Reform (s. 169-192), Ankara: TODAİE.
8. Yeni Kamu İşletmeciliği, Verimlilik ve İşletmeci Etik
Akbulut, Ö. (2007) Kamu Yönetiminde İşletmecilik Sorunu, Mülkiye, Bahar, Cilt XXXI, Sayı 254, s. 73-86.
Hasan Engin Şener (2004) Postmodern Dönemde Devleti Modernleştirmek: Yeni İşçi Partisi'nin Kamu Hizmeti Anlayışı, Amme İdaresi Dergisi 37 (3) 121-146.
Üstüner, Y. (2000) Kamu Yönetimi Kuramı ve Kamu İşletmeciliği Okulu, Amme İdaresi Dergisi, 33 (3) 15-31.
Vincent de Gaulejac (2013) İş Meselelerinin Ahlakı, iç. İşletme Hastalığına Tutulmuş Toplum (s. 107-128). İstanbul: Ayrıntı.
9. İyi Yönetişim ve Ulusal Bütünlük Sistemi
Birgül Ayman Güler (2003) Yönetişim: Tüm İktidar Sermayeye, Praksis, 9 Kış- Bahar, s. 93-116.
Cüneyt Yüksel (2010) Kamu Yönetiminde Etik, Ulusal Bütünlük Sistemi ve İyi Yönetişim, iç. Devlette Etik (s. 147-196), İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi.
10. Postmodern Etik
Friedrich Nietzsche (2010) Ahlakın Soykütüğü Üstüne Bir Kavga Yazısı, Ahmet İnam (Çev.) İstanbul: Say Yayınları
Hasan Engin Şener (2007) Kamu Yönetiminde Postmodernizm, Şinasi Aksoy ve Yılmaz Üstüner (Der.) Kamu Yönetimi: Yöntem ve Sorunlar (s. 27-44), Nobel: Ankara.
Murat Okçu (2008) Kamu Yönetimi ve Ahlak: Yönetsel Ahlak Üzerine Düşünme mi, Yoksa Modern Kamu Yönetimini Yeniden Düşünmek mi?, Amme İdaresi Dergisi, 41(2): 21-42.
Zygmunt Bauman (2001) Etik Yasalar, Ahlaki Standartlar, Parçalanmış Hayat (s. 55-63) İsmail Türkmen (Çev.) İstanbul: Ayrıntı.
Zygmunt Bauman (2011) Ahlaki Sorumluluklar, Etik Kurallar, iç. Postmodern Etik (s. 27-50). 2. Baskı. Alev Türker (Çev.) İstanbul: Ayrıntı.
11. Etik Davranış İlkeleri, Çıkar Çatışması ve Yolsuzluk Türleri
Cüneyt Yüksel (2010) Dünyada Kamu Yönetiminde Etik ve Uluslararası Karşılaştırmalar, iç. Devlette Etik (s. 197-247), İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi.
13. Türkiye’de Yolsuzlukla Mücadele Politikaları
Ahmet Nohutçu (2004) Etik ve Kamu Yönetimi, iç. Muhittin Acar ve Hüseyin Özgür (Der.) Çağdaş Kamu Yönetimi II (s. 389-411), Ankara: Nobel.
Muhittin Acar ve Kadir Dede (2013) Bir Kamu Politikası Olarak Türkiye’de Yolsuzlukla Mücadele: Yasal-Kurumsal Çerçeve, iç. Yıldız, Mete ve Sobacı, Mehmet Zahid (Der.). Kamu Politikası: Kuram ve Uygulama (s. 604-635). Ankara: Adres Yayınları.
14. Türkiye’de Etik Politikaları
Arap, İ. ve Yılmaz, L. (2006) Yeni Kamu Yönetimi Anlayışının "Yeni" Kurumu: Kamu Görevlileri Etik Kurulu, Amme İdaresi Dergisi, 39 (2): 51-59.
Demirci, M. ve Genç, F. N. (2008) Türkiye'de Kamu Yönetimi Reform Sürecinde Etik Yapılanma, Amme İdaresi Dergisi, 41 (2): 43-58.
Hasan Engin Şener (2013) Türkiye’deki Kamu Personel Politikalarının Bir Analizi, iç. Mete Yıldız ve Mehmet Zahid Sobacı (Der.). Kamu Politikası: Kuram ve Uygulama (s. 586-603). Ankara: Adres Yayınları.
